βη, βη

βῆ, βῆ (Α)

η χαρακτηριστική φωνή του προβάτου, μπε, μπε.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ονοματοποιημένος τ., πρβλ. βηβήν «πρόβατον», βήζει «φωνεί» (Ησύχ.)].